Kraina d\u0142ugiej bia\u0142ej chmury<\/h1>\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t

\n\t\t\t\t

\n\t\t\t\t\t

\n\t\t\t\t\t\t\t\t
• \n\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\n\t\t\t\t\t\t\t\t\t\tNowa Zelandia\t\t\t\t\t<\/span>\n\t\t\t\t\t\t\t\t<\/li>\n\t\t\t\t<\/ul>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t<\/div>\n\t\t\t\t
  \n\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t

  <\/div>\n\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t

  <\/div>\n\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t<\/section>\n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\n\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\tDominika Rojecka\t\t\t\t\t\t<\/h6>\n\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\n\t\t\t\t\n\t\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t<\/section>\n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t

  Aotearoa – Maoryska nazwa Nowej Zelandii, w kt\u00f3rej chmury sta\u0142y si\u0119 sta\u0142ym go\u015bciem, \u017ceby nie powiedzie\u0107, \u017ce gospodarzem. W ko\u0144cu to jedno z miejsc na \u015bwiecie z najwy\u017csz\u0105 roczn\u0105 sum\u0105 opad\u00f3w. Na po\u0142udniowej wyspie, kt\u00f3ra jest celem tej wyprawy, l\u0105duj\u0119 z upalnego Sydney, kt\u00f3re zd\u0105\u017cy\u0142o ju\u017c przyzwyczai\u0107 do pi\u0119knej s\u0142onecznej pogody i wszechogarniaj\u0105cego \u017caru. A tutaj, tu\u017c po wyl\u0105dowaniu w Christchurch, od razu wida\u0107 na niebie senne ob\u0142oczki, kt\u00f3re sprawiaj\u0105 \u017ce t\u0119 \u201eniepewno\u015b\u0107\u201d pogody czu\u0107 w powietrzu. Nowa Zelandia to miejsce, gdzie mo\u017cna karmi\u0107 zmys\u0142y, wi\u0119c zwiedzanie po\u0142udniowej wyspy czas rozpocz\u0105\u0107. Przygodo na ko\u0144cu \u015bwiata, czas START!<\/span><\/p>

  Przystanek Arthur\u2019s Pass<\/strong><\/span>
  \u2013 pocz\u0105tek bezkresu<\/strong><\/span><\/p>

  Po\u0142udniowa wyspa ma charakter g\u00f3rzysty. Taki te\u017c charakter ma Park Narodowy Arthur\u2019s Pass w po\u0142udniowych Alpach. Pierwszy po\u015bredni przystanek w kierunku zachodniego brzegu wyspy. Droga tam daje pierwsze wyobra\u017cenie, czego mo\u017cna si\u0119 podziewa\u0107 po po\u0142udniowej wyspie. To co uderza, to ogromne przestrzenie. G\u00f3ry, pag\u00f3rki, ska\u0142ki i kamienie, rozliczne jeziorka komponuj\u0105 krajobraz niezwyk\u0142y. Natura ma w sobie energi\u0119 pi\u0119kna, a jednocze\u015bnie surowo\u015bci i niedost\u0119pno\u015bci.<\/span><\/p>

  W przydro\u017cnej restauracji, podczas kawowej przerwy, na stole siada drapie\u017cna papuga kea. Lokalny endemit. Za chwil\u0119 \u015bci\u0105gaj\u0105 kolejne, by zabawia\u0107 swym pi\u0119knem r\u00f3wnie\u017c innych go\u015bci restauracji. Gatunek kea, to jedyne na \u015bwiecie papugi g\u00f3rskie. Niezwyk\u0142a mieszanka wygl\u0105du, jak i osobowo\u015bci. Ich wygl\u0105d to po\u0142\u0105cznie or\u0142a z papug\u0105. Upierzona na zielono, jak Nowa Zelandia, z p\u0142omieniem po wewn\u0119trznej stronie skrzyde\u0142. Z jednej strony papuga kea oskar\u017cana jest o zabijanie, czy ranienie owiec, z drugiej szanowana jako najinteligentniejsza z papug. Do tego, jak to typowa papuga niezwykle ciekawska, gotowa na nawi\u0105zywanie nowych znajomo\u015bci. Siada bardzo blisko, na wyci\u0105gniecie r\u0119ki, wida\u0107, \u017ce zd\u0105\u017cy\u0142a si\u0119 na dobre oswoi\u0107 a i ma interes w takich znajomo\u015bciach. Pewnie nie bezinteresownie, bo licz\u0105c na \u0142atwy posi\u0142ek, ale w zamian kea daje poczu\u0107 obcowanie z wyj\u0105tkowym pi\u0119knem.<\/span><\/p>

  Wok\u00f3\u0142 prze\u0142\u0119czy Arthur\u2019s Pass rozci\u0105ga si\u0119 park narodowy, na terenie kt\u00f3rego mo\u017cna znale\u017a\u0107, a\u017c szesna\u015bcie szczyt\u00f3w powy\u017cej 2000 m.n.p.m Wiele jest miejsc do pieszych wycieczek, dzi\u0119ki rozlicznym szlakom, prowadz\u0105cym w r\u00f3\u017cne strony. Przeja\u017cd\u017cka samochodem jest r\u00f3wnie\u017c ciekawa, ze wzgl\u0119du na rozliczne punkty widokowe, kt\u00f3rych jest wiele i kt\u00f3re daj\u0105 dobry pogl\u0105d na krajobraz. Park narodowy, jak ca\u0142a wyspa po\u0142udniowa nie rozpieszczaj\u0105 pogod\u0105, p\u00f3ki co jest jednak przyja\u017anie.<\/span><\/p>

  Przystanek Hokitika
  \u2013 w\u0105w\u00f3z i krzes\u0142o na pla\u017cy<\/strong><\/span><\/p>

  Pogoda jeszcze niby dobra, ale ju\u017c wida\u0107, \u017ce chmury intensywnie knuj\u0105 na niebie.<\/span><\/p>

  Przed wjazdem do miasta obowi\u0105zkowa wizyta w w\u0105wozie \u2013 Hokitika Gorge. <\/strong>W zasadzie wizyta w w\u0105wozie jest celem tego postoju, a miasto jest jedynie przy okazji.<\/span><\/p>

  I wreszcie jest, wreszcie nawigacja pokazuje cel podr\u00f3\u017cy. Spo\u015br\u00f3d zieleni wy\u0142ania si\u0119 powoli w\u0105w\u00f3z. Ukryty w bogactwie ro\u015blinno\u015bci tak soczystej i g\u0119stej, \u017ce stanowi\u0105cej wr\u0119cz \u017cyw\u0105 \u015bcian\u0119. Mo\u017cna bez trudu dostrzec przynajmniej kilka rodzaj\u00f3w paproci, kt\u00f3re wida\u0107, \u017ce maj\u0105 si\u0119 tu bardzo dobrze. Pnie drzew s\u0105 poro\u015bni\u0119te mchami, porostami. Pn\u0105cza oplataj\u0105 pnie, a z ga\u0142\u0119zi zwisaj\u0105 grube liany. Bogata ro\u015blinno\u015b\u0107 ukrywa przed ciekawskimi to, co najlepsze. W\u0105w\u00f3z wype\u0142niony b\u0142\u0119kitnoturkusow\u0105 wod\u0105, przepasany drewnianym mostem. Do tego cudowny zapach, esencja natury w pe\u0142nej krasie. A co najwa\u017cniejsze, prawie \u017cadnych turyst\u00f3w, jakby natura dawkowa\u0142a swoje uroki jedynie wybranym. Oczywi\u015bcie nadchodzi to co nieuniknione. Zaczyna pada\u0107, najpierw delikatnie daj\u0105c jeszcze nadziej\u0119 na zmian\u0119, ale potem ju\u017c bezlito\u015bnie. Kraj d\u0142ugiej bia\u0142ej chmury przypomina o swoim charakterze\u2026<\/span><\/p>

  Miasto Hokitika, kt\u00f3re mia\u0142o by\u0107 jedynie dodatkiem do zwiedzania tego regionu okazuje si\u0119 ciekawym odkryciem. By\u0107 mo\u017ce dlatego, \u017ce nie by\u0142o wzgl\u0119dem niego wi\u0119kszych turystycznych oczekiwa\u0144. Tymczasem Hokitika wita male\u0144k\u0105 og\u00f3lnodost\u0119pn\u0105 pralni\u0105, w kt\u00f3rej mo\u017cna wysuszy\u0107 przemoczone ubranie, co jest kluczowe dla dalszego losu wyprawy. Miasto niegdy\u015b g\u00f3rnicze. Dzi\u0119ki gor\u0105czce z\u0142ota by\u0142o w pewnym momencie najludniejszym miastem Nowej Zelandii. Dzi\u015b s\u0142awne dzi\u0119ki jadeitowi. Wok\u00f3\u0142 wi\u0119c masa sklep\u00f3w i sklepik\u00f3w z jadeitow\u0105 bi\u017cuteri\u0105 i ozdobami.<\/span><\/p>

  Jedyny zabytek w tej miejscowo\u015bci, czyli wie\u017ca zegarowa\u00a0to najwi\u0119kszy i raczej jedyny ciekawy okaz architektoniczny w miejscowo\u015bci, wi\u0119cej jednak nie trzeba.<\/span><\/p>

  Za to pla\u017ca jest wyj\u0105tkowa. Pla\u017ca w Hokitice jest jednym z najlepszych punkt\u00f3w widokowych zachodu s\u0142o\u0144ca na wybrze\u017cu. Dodaje miejscowo\u015bci niezwyk\u0142ego smaku, otwieraj\u0105c Hokitik\u0119 na Morze Tasmana. Na pla\u017cy jest charakterystyczny dla tego miejsca napis \u2013 instalacja utworzona z wyrzuconych przez morze konar\u00f3w drzew, u\u0142o\u017conych w s\u0142owo \u2013 HOKITIKA. Wreszcie jest te\u017c kolorowe krzes\u0142o, kt\u00f3re wida\u0107 na wielu poczt\u00f3wkach z regionu i na kt\u00f3rym mo\u017cna usi\u0105\u015b\u0107 i poduma\u0107. Te charakterystyczne elementy, a do tego parkuj\u0105ce nieopodal hipisowskiej kampery, sprawiaj\u0105 \u017ce klimat pla\u017cy czyni z niej bardziej miejsce do zabawy i sp\u0119dzania czasu na refleksyjnej tu\u0142aczce po brzegu, ni\u017c typowego pla\u017cowania.<\/span><\/p>

  Przystanek Tekapo
  \u2013 natura wzniesiona na o\u0142tarze<\/strong><\/span><\/p>

  Doga ku jeziorom prowadzi majestatycznymi pustkowiami. Ruch jest ma\u0142y, chwilami \u017cywej duszy. Dooko\u0142a widok g\u00f3r i zboczy poro\u015bni\u0119tych ob\u0142oczkami owiec. Owce \u2013 wizyt\u00f3wka po\u0142udniowej wyspy. We\u0142niane sylwetki ci\u0105gn\u0105 si\u0119 a\u017c po horyzont. Szacuje si\u0119, \u017ce w Nowej Zelandii na jedn\u0105 osob\u0119 przypadka oko\u0142o 8 owiec. Nic wi\u0119c dziwnego, \u017ce na drugim miejscu na podium \u201ezwierz\u0105t narodowych\u201d Nowej Zelandii, zaraz po kiwi, dumnie beczy owca. Okoliczne sklepiki pe\u0142ne s\u0105 pami\u0105tek z tymi zwierz\u0119tami, a\u017c chwilami nie jest si\u0119 pewnym, czy nie przenios\u0142o si\u0119 na Krup\u00f3wki. Baranina r\u00f3wnie cz\u0119sto go\u015bci na talerzu, co na stokach. Taki urok, takie ko\u0142o \u017cycia. Owcze ko\u0142o \u017cycia.<\/span><\/p>

  Wreszcie nadszed\u0142 czas jezior. Na pocz\u0105tek jezioro Tekapo. Wy\u0142ania si\u0119 majestatyczne, otoczone g\u00f3rami parku narodowego Mount Cook. Tak pi\u0119kne, \u017ce a\u017c bezwstydne. Miejsce magiczne. Pierwsze miejsce, gdzie turyst\u00f3w jest znacznie wi\u0119cej. A w\u0142a\u015bciwie wypad\u0142o by napisa\u0107, gdzie tury\u015bci zaczynaj\u0105 si\u0119 pojawia\u0107. Tekapo to polodowcowe jezioro, kt\u00f3re dostarcza wyj\u0105tkowych wra\u017ce\u0144 estetycznych. Krystalicznie czyste, ogromne, turkusowe, \u017ce a\u017c bol\u0105 oczy. A wok\u00f3\u0142 \u0142\u0105ki, ska\u0142y z o\u015bnie\u017conymi szczytami. Kraina elf\u00f3w i magii.<\/span><\/p>

  Do tego punkt charakterystyczny dla tego miejsca. Stary kamienny ko\u015bci\u00f3\u0142ek. Oczywi\u015bcie Ko\u015bci\u00f3\u0142 Dobrego Pasterza, bo jak\u017ce w tym miejscu mog\u0142oby by\u0107 inaczej. Wybudowany w 1935 r. zaprojektowany w oparciu o malarskie szkice, sam jest niczym malowany na tle jeziora. Uwag\u0119 zwraca niezwyk\u0142y o\u0142tarz. Zosta\u0142 ograniczony jedynie do kamiennej mensy. A g\u0142\u00f3wny o\u0142tarz to okno prezbiterium, z kt\u00f3rego roztacza si\u0119 widok na jezioro Tekapo. Niezwyk\u0142y symbolizm, o\u0142tarz natury.<\/span><\/p>

  Tu\u017c obok ci\u0105gnie si\u0119 jezioro Pukaki, zupe\u0142nie nie ust\u0119puj\u0105ce swoj\u0105 urod\u0105 Tekapo. D\u0142u\u017cszym brzegiem jeziora zmierza droga dojazdowa do Mt Cook Village. Po drodze wiele punkt\u00f3w widokowych, gdzie mo\u017cna si\u0119 zatrzyma\u0107 na zdj\u0119cia. Op\u00f3\u017ania to bardzo dalsz\u0105 podr\u00f3\u017c, bo w\u0142a\u015bnie nie spos\u00f3b przesta\u0107 si\u0119 zatrzymywa\u0107.<\/span><\/p><\/div><\/div><\/div>\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t

  Przystanek Mount Cook Village <\/strong><\/span><\/div>

  \u2013 wok\u00f3\u0142 g\u00f3ry na ko\u0144cu \u015bwiata<\/strong><\/span><\/div>

  \u00a0<\/span><\/div>

  Mount Cook Village, znajduje si\u0119 w nowozelandzkim parku narodowym Aoraki\/Mount Cook, zaledwie 15 kilometr\u00f3w na po\u0142udnie od szczytu najwy\u017cszej g\u00f3ry kraju, zwanej w j\u0119zyki Maorys\u00f3w Aoraki. G\u00f3ra Cooka to najwy\u017cszy szczyt Nowej Zelandii, kt\u00f3ry znajduje si\u0119 w \u0142a\u0144cuchu g\u00f3rskim ci\u0105gn\u0105cym si\u0119 wzd\u0142u\u017c zachodniego wybrze\u017ca po\u0142udniowej wyspy. Jako nieliczna, G\u00f3ra Cooka zmniejszy\u0142a swoj\u0105 wysoko\u015b\u0107 w wyniku osuni\u0119cia si\u0119 ska\u0142. Jej wysoko\u015b\u0107 pierwotnie wynosi\u0142a 3\u00a0764 m n.p.m., jednak <\/span>
  w grudniu 1991 r. jest wysoko\u015b\u0107 zmniejszy\u0142a si\u0119 o 10 m, za\u015b w roku 1996 r. o kolejne 30 m. Na zboczach g\u00f3ry ci\u0105gn\u0105 si\u0119 dwa lodowce g\u00f3rskie \u2013 Lodowiec Tasmana i Hookera.<\/span><\/p>

  Okolice Parku Narodowego Mt Cook, Tekapo, Twizel, Mount Cook Village tworz\u0105 Rezerwat s\u0142ynny z \u2026 ciemno\u015bci. Rezerwat Nocnego Nieba, cieszy si\u0119 niezwyk\u0142\u0105 popularno\u015bci\u0105. To w\u0142a\u015bnie tu, w bezchmurne noce wida\u0107 miliony gwiazd. Zanieczyszczenie \u015bwiat\u0142em jest praktycznie zerowe, dzi\u0119ki czemu mo\u017cna kontemplowa\u0107 niezwyk\u0142e kosmiczne widoki. Osoby szukaj\u0105cego \u201ezorganizowanych\u201d obserwacji zostan\u0105 obs\u0142u\u017cone przez uniwersyteckie obserwatorium na szczycie Mount John w Tekapo. Widok rzeczywi\u015bcie magiczny, gdy\u017c obserwatorium zyskuje na tym, \u017ce jest wyniesione ponad okolic\u0119, z widokiem na ogromne jezioro. Ale miejsca jest dosy\u0107 r\u00f3wnie\u017c dla samotnik\u00f3w, stroni\u0105cych od zorganizowanego zwiedzania. Miejsca jest tyle, \u017ce wystarczy si\u0119 zatrzyma\u0107 na poboczu krajowej drogi, punktach widokowych przy jeziorach, czy po prostu p\u00f3j\u015b\u0107 przed siebie, by zanurzy\u0107 si\u0119 <\/span>
  w ciemno\u015bci i podziwia\u0107 po\u0142udniow\u0105 hemisfer\u0119 z malownicz\u0105 Drog\u0105 Mleczn\u0105.<\/span><\/p>

  W samym Mount Cook Village praktycznie niczego nie ma, opr\u00f3cz kilku hosteli i pola namiotowego. Nie ma nawet sklepu spo\u017cywczego. Cudownie miejsce dla samotnik\u00f3w i odludk\u00f3w.<\/span><\/p>

  Mount Cook Village stanowi jednak \u015bwietn\u0105 baz\u0119 wypadow\u0105, a Park Narodowy dostarcza wielu atrakcji. Tras trekkingowych nie ma zbyt du\u017co, ale za to s\u0105 naprawd\u0119 pi\u0119kne i ewidentnie r\u00f3\u017cni\u0105 si\u0119 od typowych g\u00f3rskich \u015bcie\u017cek. Szlaki prowadz\u0105 przez wzniesienia oraz liczne mosty linowe. Z punkt\u00f3w widokowych mo\u017cna obserwowa\u0107 szczyty, w tym G\u00f3r\u0119 Cooka.<\/span><\/p>

  To r\u00f3wnie\u017c miejsce na chwil\u0119 zastanowienia si\u0119 nad zmianami klimatu. O wszechobecnej degradacji klimatu przypomina Jezioro Tasmana. Jeszcze przed 1973 r. Jezioro Tasmana w og\u00f3le nie istnia\u0142o. Od Lodowca Tasmana, najwi\u0119kszego lodowca g\u00f3rskiego w Nowej Zelandii,\u00a0oderwa\u0142o si\u0119 sporo du\u017cych fragment\u00f3w lodu, kt\u00f3re da\u0142y pocz\u0105tek jezioru. Wzrost Jeziora Tasmana, to r\u00f3wnie\u017c bezpo\u015bredni wynik trz\u0119sienia ziemi w Christchurch, kt\u00f3re mia\u0142o miejsce w lutym 2011 roku. W\u00f3wczas od lodowca od\u0142ama\u0142 si\u0119 kawa\u0142 lodu o masie 30 milion\u00f3w ton. Wpadaj\u0105c do jeziora utworzy\u0142 fal\u0119 przyp\u0142ywow\u0105 o wysoko\u015bci trzech i p\u00f3\u0142 metra.<\/span><\/p>

  Ten region jest te\u017c bardzo wa\u017cny dla rozwoju alpinizmu. 29\u00a0maja 1953 roku\u00a0Nowozelandczyk\u00a0Edmund Hillary\u00a0i nepalski Szerpa Tenzing Norgay jako pierwsi ludzie zdobyli Mount Everest \u2013 najwy\u017cszy szczyt \u015bwiata. Sukces przypisuje si\u0119 do\u015bwiadczeniu, jakie Edmund Hillary zdoby\u0142 wspinaj\u0105c si\u0119 w\u0142a\u015bnie na Mount Cook. Nowozelandzkim Alpom przypisuje si\u0119 bowiem du\u017co podobie\u0144stwo do Himalaj\u00f3w. Dzisiaj mo\u017cna podziwia\u0107 br\u0105zowy pos\u0105g Hillarego stoj\u0105cy przed The Hermotage Hotel w Mount Coon, a sam Hilary codziennie spogl\u0105da, w towarzystwie hoiho \u2013 \u017c\u00f3\u0142tookiego pingwina z nowozelandzkiej pi\u0119ciodolar\u00f3wki.<\/span><\/p>Przystanek Oamaru <\/strong><\/span>
  \u2013 pingwiny i Steampunk<\/strong> <\/span>
  

  \u00a0<\/span><\/div>

  Miasto charakterystyczne, pe\u0142ne niepasuj\u0105cych do siebie z pozoru element\u00f3w, kt\u00f3re sk\u0142adaj\u0105 si\u0119 jednak w logiczn\u0105 uk\u0142adank\u0119. Kolejne prawie puste miejsce, jakby tu na ko\u0144cu \u015bwiata nikogo nie by\u0142o. Pierwsze co rzuca si\u0119 w oczy, to bogata kolekcja wiktoria\u0144skiej architektury. Harbour Street to prawdziwa szkatu\u0142ka z kt\u00f3rej wysypuj\u0105 si\u0119 kolejne pere\u0142ki XIX wiecznej architektury. W Oamaru wita te\u017c podr\u00f3\u017cnych malutka stacyjka kolejowa, chyba jedna z \u0142adniejszych na \u015bwiecie. Czasami zatrzymuje si\u0119 na niej stary poci\u0105g, kt\u00f3ry przeje\u017cd\u017ca przez star\u0105 cz\u0119\u015b\u0107 miasta. I nagle z tym urokliwym, wr\u0119cz sielankowym klimatem zderza si\u0119 Steampunk HQ. Trudno nawet okre\u015bli\u0107 czym do ko\u0144ca jest. Chyba mo\u017cna go uzna\u0107, za rodzaj ekscentrycznej instalacji, rodzaju galerii, muzeum nasi\u0105kni\u0119tego surrealizmem. Chwilami przera\u017caj\u0105cego, ale z pewno\u015bci\u0105 wci\u0105gaj\u0105cego. Na dziedzi\u0144cu na zewn\u0105trz jest kilka dziwacznych urz\u0105dze\u0144 i pojazd\u00f3w prowadzonych przez upiory. Stampunk HQ jest bardzo interaktywny \u2013 mo\u017cna si\u0119 na niego wpina\u0107, zagl\u0105da\u0107 do przera\u017caj\u0105cych wn\u0119trz, by osobi\u015bcie wzi\u0105\u0107 udzia\u0142 w tej przedziwnej grotesce.<\/span><\/p>

  Kolejny puzzel w\u015br\u00f3d atrakcji Oamaru to Teatr Ma\u0142ych niebieskich pingwin\u00f3w. Znajduje si\u0119 blisko nadbrze\u017ca. Jest to p\u0142atne, zorganizowane wodowisko. Zaczyna\u0107 si\u0119 powinno w okolicach zachodu s\u0142o\u0144ca, kiedy pingwiny wracaj\u0105 z morza, do swoich domostw. Pingwiny wracaj\u0105 do ma\u0142ych domk\u00f3w, kt\u00f3re wybudowali im organizatorzy, ku uciesze turyst\u00f3w. Niebieskie pingwiny to najmniejsze pingwiny \u015bwiata o \u015brednim wzro\u015bcie wynosz\u0105cym zaledwie 33 cm. W teatrze pingwin\u00f3w zasiada si\u0119 na trybunach i czeka, a\u017c ma\u0142e stworki powr\u00f3c\u0105 na brzeg, by sp\u0119dzi\u0107 noc na l\u0105dzie. Zdj\u0119\u0107 nie mo\u017cna im robi\u0107, o czym przypominaj\u0105 rozliczne tabliczki z zakazami. W powietrzu czu\u0107 niecierpliwo\u015b\u0107 w oczekiwaniu zgromadzonych. Wszyscy s\u0105 bardzo ciekawi, a przybysz\u00f3w nie wida\u0107. Na szcz\u0119\u015bcie jest tam molo pe\u0142ne ptak\u00f3w, kt\u00f3re po cz\u0119\u015bci rekompensuje d\u0142ugie oczekiwanie. Wreszcie s\u0105. Pojedyncze sztuki wychodz\u0105 z morza. Niekt\u00f3re mkn\u0105 prosto do domk\u00f3w, inne pozwalaj\u0105 nieco nacieszy\u0107 oko turyst\u00f3w. Obraz jest jednak daleki, od tego przedstawionego na zdj\u0119ciach zamieszczonych na ulotce reklamuj\u0105cej ca\u0142e przedsi\u0119wzi\u0119cie. Po wyj\u015bciu z komercyjnego teatru, czeka jednak niespodzianka. Po nadbrze\u017cu biegn\u0105 pingwiny, dezerterzy, kt\u00f3re nie by\u0142y zainteresowane udzia\u0142em w widowisku. Mo\u017cna je swobodnie podziwia\u0107, praktycznie dotkn\u0105\u0107, cieszy\u0107 si\u0119 czystym obcowaniem z natur\u0105. W ka\u017cdym razie kolejny dow\u00f3d na to, \u017ce najlepsze rzeczy w \u017cyciu s\u0105 za darmo.<\/span><\/p>

  I chocia\u017c miasto wydaje si\u0119 totalnie ciche, kolejn\u0105 niespodziank\u0105 wieczoru jest pub, kt\u00f3ry do p\u00f3\u017anych godzin t\u0119tni \u017cyciem. Przy akompaniamencie najwi\u0119kszych hit\u00f3w lat 80-tych bawi\u0105 si\u0119 lokalni mieszka\u0144cy. S\u0105 te\u017c Maorysi zasymilowani z emigrantami, na przybysz\u00f3w patrz\u0105 \u017cyczliwie. Mo\u017cna si\u0119 poczu\u0107 bardzo swojsko, cho\u0107 na ko\u0144cu \u015bwiata.<\/span><\/p><\/div>Przystanek Kaka Point <\/strong><\/span>
  i latarnia morska<\/strong><\/span><\/div>

  \u00a0<\/div>

  Kaka Point \u2013 miejsce magiczne. Ma\u0142a osada z pi\u0119knymi pla\u017cami, kt\u00f3rej niezwyk\u0142ego smaku dodaje Nugget Point z male\u0144k\u0105 latarni\u0105 morsk\u0105. Miejsce znane, uwiecznione na wielu oferowanych w internecie tapetach, czy poczt\u00f3wkach z regionu, cieszy si\u0119 zas\u0142u\u017con\u0105 s\u0142aw\u0105. Do latarni zmierza si\u0119 w\u0105skim cyplem otwieraj\u0105cym po\u0142udniow\u0105 wysp\u0119 na ocean. Niebo styka si\u0119 z g\u0142\u0119bi\u0105 wody, fale uderzaj\u0105 o brzeg. Id\u0105c do celu patrzy si\u0119 na wielki b\u0142\u0119kit.<\/span><\/div>

  U podn\u00f3\u017ca ska\u0142, przy brzegu k\u0142\u0119bi\u0105 si\u0119 kolonie fok, bawi\u0105ce si\u0119 w falach. Mo\u017cna tez spostrzec lwy morskie. Maj\u0105cy wi\u0119cej szcz\u0119\u015bcia widuj\u0105 delfiny lub \u017c\u00f3\u0142tookie pingwiny. Sama latarnia kusi urokiem. Latarnia zosta\u0142a zbudowana w latach 1869-70, ma 9,5 m wysoko\u015bci i znajduje si\u0119 76 m n.p.m. i jest urokliwym wyko\u0144czeniem wybrze\u017ca, ch\u0142ostanym przez wysokie fale.<\/span><\/p><\/div><\/div><\/div>\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t\t\t\t\t

  \n\t\t\t\t

  Przystanek pla\u017ca Koehoke <\/strong><\/span>
  i kosmiczne kule<\/strong><\/span>
  

  \u00a0<\/span><\/div>

  Tu\u017c niedaleko kolejny cud natury. Oto pla\u017ca, a na niej spoczywaj\u0105 wielkie kuliste g\u0142azy, niczym porozrzucane jaja dinozaur\u00f3w. Sk\u0105d to i dlaczego? G\u0142azy Moeraki\u00a0\u00a0(Moeraki Boulders) \u2013 to grupa du\u017cych, kulistych\u00a0konkrecji\u00a0wyst\u0119puj\u0105cych na pla\u017cy Koehoke, na wybrze\u017cu\u00a0regionu Otago, po\u0142udniowej wyspy. Ich szare zabawienie przypomina nieco krajobraz ksi\u0119\u017cycowy. Wygl\u0105daj\u0105 jakby rodzi\u0142y si\u0119 na brzegu i pod\u0105\u017ca\u0142y w stron\u0119 morza. Niekt\u00f3re w\u0119druj\u0105 pojedynczo, inne grupami. Ich liczba robi wra\u017cenie.<\/span><\/p>

  Widok niezwyk\u0142y. A wszystko to za spraw\u0105 erozji wyst\u0119puj\u0105cego na wybrze\u017cu mu\u0142owca, wywo\u0142anej przez fale uderzaj\u0105ce o brzeg. To fala sprawia, \u017ce wybrze\u017ce uwalnia regularnie nowe kule, kt\u00f3re tocz\u0105 si\u0119 nast\u0119pnie w kierunku morza, jakby ich misj\u0105 by\u0142o p\u0142yn\u0105\u0107, nie zwa\u017caj\u0105c na gabaryt. Maorysi twierdz\u0105 w swych legendach, \u017ce g\u0142azy to resztki koszy na w\u0119gorzy i tykw, kt\u00f3re zosta\u0142y wyrzucone na brzeg ze statku. Z kolei klify wychodz\u0105ce w morze, to kad\u0142ub statku, a po\u0142o\u017cony w pobli\u017cu cypel, to cia\u0142o kapitana. By\u0107 mo\u017ce co\u015b w tym jest, \u017ce tak ci\u0105gn\u0105 do morza. Widok niesamowity.<\/span><\/p>

  Przystanek Zatoka Milforda
  i kaskady ze ska\u0142 <\/strong><\/span><\/p>

  Droga do Zatoki Milforda prowadzi z Queenstown. Zatoka Milforda jest cz\u0119\u015bci\u0105 regionu\u00a0Fiordland\u00a0po\u0142udniowej cz\u0119\u015bci Wyspy Po\u0142udniowej, jest parkiem narodowym\u00a0Nowej Zelandii wpisanym na list\u0119 \u015awiatowego Dziedzictwa UNESCO. Uformowana przez lodowiec, kt\u00f3ry wy\u017c\u0142obi\u0142 r\u00f3w sp\u0142ywaj\u0105c do morza. Unikatowa flora i fauna jest wynikiem s\u0105siadowania ze sob\u0105 s\u0142onych i s\u0142odkich w\u00f3d, tworz\u0105cych \u015brodowisko b\u0119d\u0105ce po cz\u0119\u015bci jeziorem i oceanem. Jest to region, w kt\u00f3rym biegnie jeden z najs\u0142awniejszych szlak\u00f3w turystycznych \u2013 Milford Track. <\/span>
  Najs\u0142ynniejszy spacer w Nowej Zelandii, Milford Track, od ponad 150 lat zachwyca w\u0119drowc\u00f3w. Alpejska sceneria oraz fiordy sprawiaj\u0105, \u017ce w\u0119dr\u00f3wka jest niezwyk\u0142\u0105 przygod\u0105. Dlatego te\u017c rezerwacj\u0119 wej\u015bcia nale\u017cy planowa\u0107 z du\u017cym wyprzedzeniem, bo zamawiaj\u0105c na ostatni\u0105 chwil\u0119 mo\u017cna si\u0119 rozczarowa\u0107 brakiem miejsc.<\/span><\/p>

  Spacer prowadzi przez wisz\u0105ce mosty. Na drodze Milford Track ukazuj\u0105 si\u0119 dziewicze jeziora, szczyty g\u00f3rskie. Widoki na bezkresne zielone doliny. Mo\u017cna te\u017c poczu\u0107 mglisty oddech wodospadu Sutherland, najwy\u017cszego wodospadu w Nowej Zelandii. Oczywi\u015bcie tak d\u0142ugi spacer nie mo\u017ce obej\u015b\u0107 si\u0119 bez niespodzianek pogodowych. W s\u0142oneczny dzie\u0144 trakt roztacza przed turystami sielankowe widoki.<\/span><\/p>

  Sama podr\u00f3\u017c z Queenstow do Zatoki Milforda jest r\u00f3wnie ciekawa, co jej cel. Niesamowita g\u0119sta ro\u015blinno\u015b\u0107, kt\u00f3ra wydaje si\u0119 a\u017c przejaskrawiona swym kolorem. Wok\u00f3\u0142 drogi pe\u0142no klif\u00f3w, z kt\u00f3rych sp\u0142ywa kaskadami woda. Zatoka Milforda to jedno z najbardziej deszczowych miejsc na Ziemi. Statystyki s\u0105 nieub\u0142agane i podaj\u0105, \u017ce tylko co trzeci dzie\u0144 jest bezdeszczowy.<\/span><\/p>

  W porcie du\u017cy ruch. T\u0142umy turyst\u00f3w s\u0105 dos\u0142ownie wsz\u0119dzie. G\u0142ownie Azjaci, polskich s\u0142\u00f3w raczej nie s\u0142ycha\u0107. Rejs po zatoce trwa oko\u0142o dw\u00f3ch godzin. Prom podp\u0142ywa pod ska\u0142y, by ostatecznie zmierza\u0107 w kierunku otwartego morza. Sytuacja komplikuje si\u0119, gdy zaczyna mocno pada\u0107. Wiatr rzuca promem, trzeba si\u0119 mocno trzyma\u0107. Ma\u0142o kto zostaje na pok\u0142adzie. Prawie wszyscy chowaj\u0105 si\u0119 w \u015brodku odtwarzaj\u0105c skrz\u0119tnie swoje dotychczasowe nagrania. A szkoda, bo najlepsze w\u0142a\u015bnie dopiero si\u0119 zaczyna. Cho\u0107 wiatr mocno wieje w twarz, a ubranie zaczyna by\u0107 mokre, mimo peleryny szarpanej podmuchami, dopiero teraz wida\u0107 pi\u0119kno i dziko\u015b\u0107 krajobrazu. Kaskady jeszcze bardziej o\u017cywaj\u0105, czu\u0107 ich krople na twarzy gdy prom zbli\u017ca si\u0119 ponownie do ska\u0142. Widok i prze\u017cycie niesamowite, by\u0107 mo\u017ce nawet ciekawsze, ni\u017c w s\u0142oneczny dzie\u0144.<\/span><\/p>

  Przystanek Queenstown
  i pot\u0119\u017cna dawka adrenaliny<\/strong><\/span><\/p>

  Zupe\u0142na odmiana, po dotychczasowych bezkresach. Miasto t\u0119tni \u017cyciem i s\u0142usznie jest nazywane przez niekt\u00f3rych adrenalinow\u0105 stolica \u015bwiata. Queenstown jest znanym zimowym kurortem, za\u015b latem kusi ekstremalnymi sportami. Mo\u017cna skaka\u0107 na bungy (pisane lokalnie w\u0142a\u015bnie w taki spos\u00f3b) i to z kilku lokalizacji. Mo\u017cna tez cieszy\u0107 si\u0119 pi\u0119knymi widokami jeziora Wakatipu, nad kt\u00f3rym po\u0142o\u017cone jest miasto. Na szczycie miasta znajduje si\u0119 kompleks Skyline.<\/span><\/p>

  W okolicach miasta znajduj\u0105 si\u0119 liczne trasy rowerowe, g\u0142\u00f3wnie do zjazd\u00f3w na rowerach g\u00f3rskich. Zim\u0105 z kolei Queenstown zamienia si\u0119 w kurort dla narciarzy i fan\u00f3w sport\u00f3w zimowych. Miasto dzia\u0142a na pe\u0142nych obrotach przez ca\u0142y rok. Okolica oferuje te\u017c co\u015b dla zwolennik\u00f3w g\u00f3rskich wycieczek. Mo\u017cna si\u0119 wspi\u0105\u0107 na Queenstown Hill, Bob\u2019s Cove, czy pod\u0105\u017cy\u0107 szlakiem Ben Lomond. Niezale\u017cnie od wyboru, niesamowite widoki s\u0105 gwarantowane.<\/span><\/p>

  Lokalnym, lecz dzia\u0142aj\u0105cym globalnie dostawc\u0105 adrenaliny jest AJ Hackett, kt\u00f3ry kieruje si\u0119 zasad\u0105 Live more. Fear less. Alan John Hackett to nowozelandzki skoczek i prekursor bungy. Rozwijaj\u0105c ten ekstremalny sport i swoj\u0105 pasj\u0119 inspirowa\u0142 si\u0119 rytua\u0142ami z wysp Vanuatu. Szuka\u0142 sposobu, by skoki z bungy by\u0142y bezpieczne. Opieraj\u0105c si\u0119 na nauce, u\u017cywaj\u0105c matematycznych wzor\u00f3w, w po\u0142owie lat osiemdziesi\u0105tych stworzy\u0142 super \u2013 rozci\u0105gliwy, elastyczny sznur do skok\u00f3w. AJ Hackett by\u0142 oczywi\u015bcie pionierem, kt\u00f3ry osobi\u015bcie testowa\u0142 swoje wynalazki. Do niego nale\u017cy mi\u0119dzy innymi s\u0142ynny skok z Wie\u017cy Eiffla w Pary\u017cu w dniu 26 czerwca 1987 r. za kt\u00f3ry otrzyma\u0142 kar\u0119 aresztu. Odsiadka jednak si\u0119 op\u0142aca\u0142a, gdy\u017c bardzo spopularyzowa\u0142a bungy, jak i posta\u0107 Hacketta.<\/span><\/p>

  Obecnie AJ Hackett Bungy to profesjonalna firma, kt\u00f3ra ma swoje miejsca do skok\u00f3w w wielu krajach \u015bwiata. Na po\u0142udniowej wyspie w ramach oferty AJ Hackett mo\u017cna skoczy\u0107 z malowniczego mostu Kawarau (43m), platformy Nevis (134m), czy te\u017c Ledge Bungy znajduje si\u0119 w Skyline Queenstown. Ale to nie wszystko. Mo\u017cna te\u017c wykrzesa\u0107 z siebie super bohatera na najwi\u0119kszej ludzkiej katapulcie, p\u0119dz\u0105c 150 m przez dolin\u0119 Nevis, wzbijaj\u0105c si\u0119 w powietrze z niesamowit\u0105 pr\u0119dko\u015bci\u0105 \u2013 z si\u0142\u0105 do 3G \u2013 po czym cieszy\u0107 si\u0119 ekscytuj\u0105cym odbiciem, gwarantuj\u0105cym niesamowit\u0105 adrenalin\u0119. Nieco \u201espokojniejszych\u201d atrakcji dostarczaj\u0105 natomiast g\u00f3rskie hu\u015btawki, gdzie z nieco mniejsz\u0105 pr\u0119dko\u015bci\u0105 mo\u017cna zachwyca\u0107 si\u0119 widokami \u0142\u0105cz\u0105cymi ska\u0142 i turkusowych g\u00f3rskich jeziorek. Odwa\u017cni niech skacz\u0105, bo to ju\u017c koniec tej wyprawy. A za rogiem niestety czeka powr\u00f3t do codzienno\u015bci, cho\u0107 dalej pozostaje niedosyt tego niezwyk\u0142ego miejsca. Kia Ora, czas wraca\u0107, po\u0142udniowa wyspo!<\/span><\/p><\/div><\/div>\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t<\/section>\n\t\t\t\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

  Aotearoa – Maoryska nazwa Nowej Zelandii, w kt\u00f3rej chmury sta\u0142y si\u0119 sta\u0142ym go\u015bciem, \u017ceby nie powiedzie\u0107, \u017ce gospodarzem. W ko\u0144cu to jedno z miejsc na \u015bwiecie z najwy\u017csz\u0105 roczn\u0105 sum\u0105 opad\u00f3w. Na po\u0142udniowej wyspie, kt\u00f3ra jest celem tej wyprawy, l\u0105duj\u0119 z upalnego Sydney, kt\u00f3re zd\u0105\u017cy\u0142o ju\u017c przyzwyczai\u0107 do pi\u0119knej s\u0142onecznej pogody i wszechogarniaj\u0105cego \u017caru. A […]<\/p>\n","protected":false},"author":1,"featured_media":3163,"comment_status":"closed","ping_status":"closed","sticky":false,"template":"elementor_header_footer","format":"standard","meta":[],"categories":[18,21,36],"tags":[],"_links":{"self":[{"href":"http:\/\/metropolitansilesia.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/3160"}],"collection":[{"href":"http:\/\/metropolitansilesia.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"http:\/\/metropolitansilesia.pl\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/metropolitansilesia.pl\/wp-json\/wp\/v2\/users\/1"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/metropolitansilesia.pl\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=3160"}],"version-history":[{"count":11,"href":"http:\/\/metropolitansilesia.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/3160\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":3240,"href":"http:\/\/metropolitansilesia.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/3160\/revisions\/3240"}],"wp:featuredmedia":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/metropolitansilesia.pl\/wp-json\/wp\/v2\/media\/3163"}],"wp:attachment":[{"href":"http:\/\/metropolitansilesia.pl\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=3160"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"http:\/\/metropolitansilesia.pl\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=3160"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"http:\/\/metropolitansilesia.pl\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=3160"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}