\n\t\t\t\t
Kwadratowy model komunikacji<\/strong>
Kwadratowy model komunikacji to pr\u00f3ba spotkania z samym sob\u0105 i zainteresowanie w\u0142asnymi zachowaniami, kt\u00f3re s\u0105 konsekwencj\u0105 wypowiedzianych lub us\u0142yszanych informacji. Zdarza si\u0119, \u017ce zastanawiamy si\u0119, co jest powodem niezrozumienia czyi\u015b intencji. Friedemann Schulz von Thun za\u0142o\u017cy\u0142, \u017ce komunikacja jest rzeczywisto\u015bci\u0105 czterowymiarow\u0105. Ka\u017cda wypowied\u017a ma cztery p\u0142aszczyzny i ka\u017cda z tych p\u0142aszczyzn jest odpowiedzialna za jako\u015b\u0107 komunikacji, ponadto wypowiedzi s\u0105 pakietami ro\u017cnych informacji. Wypowied\u017a zawiera: zawarto\u015b\u0107 rzeczow\u0105, ujawnianie siebie, relacj\u0119 wzajemn\u0105 oraz apel. Podstawowym zadaniem wypowiedzi jest udzielenie informacji. Wypowied\u017a przekazuje okre\u015blon\u0105 tre\u015b\u0107, co stanowi bodziec do analizy na kt\u00f3re elementy wypowiedzi koncentrujemy si\u0119 najbardziej.<\/p>Przekazuj\u0105c sobie informacje, ka\u017cda wypowied\u017a, kt\u00f3ra do nas dociera, zawiera jednocze\u015bnie cztery r\u00f3wnowa\u017cne aspekty, kt\u00f3re trafiaj\u0105 do uszu odbiorcy. Zdarza si\u0119, \u017ce jeste\u015bmy wra\u017cliwi na to, co us\u0142yszymy pomi\u0119dzy wierszami. Von Thun wymienia cztery aspekty wypowiedzi, jest to:
– Zawarto\u015b\u0107 tre\u015bciowa, kt\u00f3r\u0105 tworz\u0105 rozmaite informacje. Nastwiona jest na przekaz informacji, danych, fakt\u00f3w.
– Ka\u017cda wypowied\u017a, mniej lub bardziej wyra\u017anie, mniej lub bardziej \u015bwiadomie, zawiera ujawnienie siebie \u2013w kt\u00f3rej nadawca m\u00f3wi co\u015b o sobie. Chcemy czy nie, m\u00f3wi\u0105c informujemy otoczenie o naszej osobie, w\u0142asnym samopoczuciu, nastroju i stanie wiedzy. W tym sensie ka\u017cda wypowied\u017a jest pr\u00f3bk\u0105 osobowo\u015bci.
– Po trzecie, ka\u017cda wypowied\u017a zawiera informacje o tym, jak nadawca traktuje odbiorc\u0119 (lub odbiorc\u00f3w) i za kogo jego\/ ich ma \u2013 okre\u015bla wzajemn\u0105 relacj\u0119 \u2013 wobec czego odbiorca czuje si\u0119 zauwa\u017cony osobi\u015bcie jako cz\u0142owiek (albo w\u0142a\u015bnie nie) i w jaki\u015b spos\u00f3b potraktowany, na przyk\u0142ad uszanowany i doceniony, albo poni\u017cony, ura\u017cony. O okre\u015bleniu relacji wzajemnej wiemy, \u017ce ma ogromny wp\u0142yw na poczucie w\u0142asnej to\u017csamo\u015bci.
– Kiedy ju\u017c zabieram g\u0142os, to chc\u0119 tak\u017ce wywrze\u0107 wp\u0142yw, chc\u0119 dotrze\u0107 do moich rozm\u00f3wc\u00f3w. M\u00f3wi\u0105c j\u0119zykiem psychologii komunikacji: ka\u017cda wypowied\u017a zawiera tak\u017ce (otwarty lub ukryty) apel, przez kt\u00f3ry nadawca chce wywrze\u0107 wp\u0142yw na odbiorc\u0119.<\/p>
Powy\u017cej przedstawiono model komunikacyjnie sprawnego nadawcy wypowiedzi, kt\u00f3ry udziela\u0142 informacji, podaj\u0105c informacje dotycz\u0105ce swojej osoby, wyrazi\u0142 spostrze\u017cenia co do osoby odbiorcy i chcia\u0142 wywrze\u0107 jaki\u015b wp\u0142yw na odbiorc\u0119 komunikatu. Gdyby nadawca ograniczy\u0142 si\u0119 do wypowiedzi w jednej p\u0142aszczy\u017anie utrudni\u0142by kontakt z drugim cz\u0142owiekiem, jego wypowied\u017a by\u0142aby lakoni-czna, niedba\u0142a i nierelacyjna. Odbiorca z kolei, a raczej jego ucho, jest r\u00f3wnie wa\u017cnym instrumentem dobrej komunikacji. Ucho, kt\u00f3re u odbiorcy jest najbardziej wra\u017cliwe na konkretny aspekt wypowiedzi, nadaje rozmowie specyficzny, dalszy bieg, poniewa\u017c uwa\u017cne s\u0142uchanie \u201eczworgiem uszu\u201d powinno by\u0107 podstawowym narz\u0119dziem odbiorcy.<\/p>\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t